ERDEME DAİR

         Sokrates yargılanırken, gözyaşı dökerek sızlanan karısı: "Bu insafsız yargıçlar seni haksız yere öldürüyorlar" dediğinde, "haklı yere öldürseler daha mı iyi olurdu?" diyordu filozof.

           Erol Toy Kilittaşı adlı romanında şöyle konuşturuyor kahramanını:

      Bir ülkede çoğunluk kolaya kaçmayı çözüm sayarsa, erdem ölür. Erdemin bile bile öldürüldüğü yerde bilge erdemsizliği seçebilir miydi? Sokrates'in ölümü onun için mi, bir koskoca Atina için mi ayıptır? Yurtseverlik ya da erdem söz konusu olduğunda, aklın yerini hiç bir şey almamalı. Erdem , en kolayın en güzelini elde etmek değil, en zorun en değersizini örnekleyebilmektir. Ölüm, Sokrates'ten önce vardı. Şimdi de var. Hangimiz ölümsüzlük taslayabiliriz? Öyleyse kaçılması gereken ölüm değil, erdemsizlikti.

     EROL TOY
                          

       Nihat Behram'ın  "Miras" adlı kitabında şöyle bir cümle vardır:

       Direniş sürecinde gelen ölüm, hem ölümlerin en hazinidir, hem en soylusudur.

      Alın size yüzyıllar öncesinden süzülüp gelen soylu bir cümle daha:

     " Er odur hak yoluna baş oynaya; Döşekte ölen murdar olur."

                                                                               ( KADI  BURHANETTİN )

                                                                                        Merhaba!

AÇLIK

                                                                                  FİDEL CASTRO
                                                   

            ABD'nin bilindik reçetesi: Araplar'a 50 milyar dolarlık, İsrail'e  60 milyar dolarlık silah satışı. Birileri bunu ödeyecek. Milyonlarca işçi emeklerini ucuza pazarlayarak ve milyonlarca insan da kötü beslenerek.

             

           1994'te fotoğraf dalında Pulitzer ödülü kazanan Kevin Carter'ın Sudan'da çektiği bu fotoğraf, yardım örgütlerine büyük miktarda maddi kaynak sağladı. Bu olaydan sonra ağır depresyona giren Kevin Carter, egzoz verdiği kamyonetinin içinde walkman ile müzik dinleyerek intihar etti.     

                                                                                                                     

                                                                                   KEVİN CARTER

                                       (1960-1994  Johannesburg, Güney Afrika doğumlu, Pulitzer ödüllü fotoğrafçı)


                                                                                        Merhaba!

MUTLULUĞA DAİR

                                                           "Ne ağ, ne de olta. Balık, rakıyla  yakalanır."

                                                                                     ARA GÜLER 

             

             Ara Güler anlatıyor:

   

       Küçük dünyalardaki büyüklükleri ben ancak Saroyan'la öğrendim.

       Bir gün Paris'te ufak bir ayakkabı tamircisi dükkanına girdik. Adamı bana tanıştırdı. İhtiyar, kısa boylu, gözleri cin gibi bir adamdı. Biraz sonra adam deri önlüğünün üzerine bir ayakkabı aldı, tamir etmeye başladı. Bir yandan da konuşuyordu. Hem resim çekiyor, hem düşünüyordum. Şimdi Saroyan'ın dünyasını  daha iyi anlıyordum. Saroyan bu adamların hayatını yazıyordu. Tıpkı onun hikayelerinde olduğu gibi, tamircinin dükkanında da bir baykuş vardı. Tamirci baykuşun öyküsünü anlattı. Bundan önce bir baykuşu daha varmış. Bir küçük çocuk gelmiş, bu baykuşu istemiş. O da baykuşu vermemiş. Çocuk gittikten sonra tamirci 'neden baykuşu vermedim? çocuk sevinecekti' diye düşünerek  üzülmüş. Günün birinde sabah dükkanı açarken bir de bakmış ki baykuş ölmüş.Çok üzülmüş, hem baykuşu, hem çocuğu düşünmüş.'Şimdi çocuk gelirse ona baykuşu veremem, baykuş yok artık' demiş. Hemen gitmiş bin bir zorlukla bir baykuş daha bulmuş. Şimdi üç haftadır o baykuşa bakıyor, çocuk gelince ona verebilsin diye. İşte bu tipik bir Saroyan öyküsüdür.

       İnsanların birbirine ne kadar yakın olduklarını, en büyük mutlulukların küçücük şeylere bağlı olduğunu, dünyanın neresinde olursa olsun insanların bu küçücük şeylerin birikintisiyle yaşadıklarını, bunlarla mutlu olduklarını o da biliyordu ben de biliyordum.

                                                                    

                                                                                                                                                 WİLLİAM SAROYAN

   ( Bitlis'ten Amerika' ya göç etmiş Ermeni bir ailenin, orada doğmuş ilk ferdi olarak 31 Ağustos 1908' de Kaliforniya eyaletinin Fresno kasabasında dünyaya geldi. 18 Mayıs 1981 tarihinde doğduğu yerde öldüğü zaman adı Amerikan edebiyatının en iyi öykü yazarları arasına çoktan yazılmıştı bile.)

            

             "Mutluluk, büyük coşku saatlerinde değil, küçük şeylerin saklı olduğu anlardadır."

                                                                                                 SALAH BİRSEL

                                                                                 

Merhaba!

SEVGİYE DAİR-2

          "Sevgi, bir insanın olabileceğinin en iyisini olmasına, gelişmesine ve mutlu olmasına olanak sağlamaya kendini adamaktır."

                           

                             DOĞAN CÜCELOĞLU

           "Sevgi, insanoğlunun asla yarına ertelenmeyecek en büyük ve en görkemli eylemidir."

                                                                                                             HÜSEYİN BARANER

          "Sevginin ayakları mermer sütunlara benzer. Kolay kolay çökmez."

                                                                                                     MUSTAFA YEŞİLOVA

                                                                  

                                                                                                 
                                                                                  SEVİYORDUM SİZİ

                                                              

                                                                     Seviyordum sizi ve bu aşk belki

                                                                     İçimde sönmedi bütünüyle.

                                                                     Fakat üzmesin sizi artık bu sevgi

                                                                     İstemem üzülmenizi hiç bir şeyle.                                       

                                                                 

                                                                     Sessizce, umutsuzca seviyordum sizi.
                                                                     Bazen çekingenlik, bazen kıskançlıkla üzgün.
                                                                     Bu öyle içten, öyle candan bir sevgiydi ki
                                                                     Dilerim bir başkasınca da böyle sevilin. 

                                                                                            
                                                                 ALEKSANDR SERGEYEVİÇ PUŞKİN

                                                                     (Çeviri:ATAOL BEHRAMOĞLU)




                
                                                                                     Merhaba!
                                                                                                  
     
                                                                                                           
                                                                                 
                                                                                         

EŞİTLİK DUYGUSU

                                                                                     FİDEL CASTRO
               

           " Ülkemiz insanlara maddesel zenginlikler sunmak için çok yoksul olsa da, onlara eşitlik duygusu, insanlık onuru sunamayacak kadar yoksul değildir."

                                                     

                                                                                    

                              

             
            Bu fotoğrafın altına yazılabilecek en güzel yazıyı yazmış Mehmet Faraç :

           Hızlı tren yap, deniz altından tünel geçir, metropolleri metroyla donat, köprüden metrobüs geçir, İstanbul'a istersen otuz üçüncü köprüyü yap...
           Viyadük, tünel, üstgeçit, altgeçit vs...Memleket duble yolla donatılsa, her yere havaalanı yapılsa, tüm yollar Ankara'ya gitse neye yarar?
           21. yüzyılda;Van'ın Gürpınar ilçesinde 3 yaşındaki Muharrem'i hastaneye ulaştırmak için karla kaplı yolları açamıyorsan ne yazar?
           Muharrem ölmüşse, cenazesi bir çuvalda taşınabilmişse sen Türkiye'deki herkesi "Jetgiller" gibi uçursan da hikayesin kardeşim.    


                                                                                             Merhaba!                                             

DOSTLUĞA DAİR

                                                                                                                                                           

           Çağımız dostluk denen değeri yok etmiştir. Tiksinti buradan geliyor. Dünyayı yeni baştan kurarken "dostluk" katacağız harcına. Güzellik, dostluk, aşk! Tiksintiyi yenen güçlerdir bunlar. Bunalımlar bu değerlerin yokluğundan ileri geliyor.Dostları olan, aşkları olan, güzelliği gören bir kişi bunalmaz elbet. Bunalma nedir, onu bile bilmez. Bilmeyince de tiksinmez çağından.

                                                                              

                                                                               ALBERT CAMUS

          Pablo Neruda'nın  hayatını anlattığı kitapta, bir İspanyol şaire ait anısı beni çok etkiledi. İç savaşın sonunda dünyanın dört köşesine fırlatılmış mutsuzlardan biriymiş Andaluzyalı şair Pedro Garfias ve İskoçya'nın küçük bir kasabasında, tek başına, yaşamını bundan sonra nasıl sürdüreceğini düşünüyormuş.

                Şöyle anlatır Neruda hikayeyi:

         Andaluzyalı şair bütün gününü kalmakta olduğu küçük şehrin eski şatosu yanındaki meyhanede geçirmeye başlar. Tek bir kelime bile İngilizce bilmediği için meyhanede yalnız başına oturur ve dertli dertli birasını yudumlar. Bu kendi halinde ve sessiz müşteri meyhanecinin ilgisini çeker. Bir akşam müşteriler meyhaneyi terk ettiğinde ona biraz daha kalmasını rica eder. İki adam karşılıklı şöminenin önüne otururlar, hiç konuşmadan içmeye devam ederler. Yanan odunların çıkardığı ses onların yerine konuşur. Meyhaneci ,Pedro'yu her akşam içkiye davet etmeye başlar. Hiç konuşmadan, kendisi gibi, karısı ve çocukları olmayan bu adamla karşılıklı içerler. Aradan günler geçer. Dilleri çözülür. Garfias ona iç savaş sırasında başından geçenleri anlatır. Anlattıklarından tek bir kelime anlamasa da meyhaneci dikkatle hiç sesini çıkarmadan onu dinler, bütün heyecanı ve küfürleri ile. Daha sonraki günlerde İskoçyalı ona başından geçenleri anlatır. Her halde çekip gitmiş olan karısını ve şöminenin üzerinde üniformalı resimleri duran oğullarının kahramanlıklarını anlatıyor diye düşünür Garfias. Meyhanecinin söylediklerinden o da tek bir kelime anlamamaktadır. Buna rağmen iki yalnız adam arasındaki dostluk bağı sağlamlaşır. Her akşam oturup, gecenin geç saatlerine kadar birbirinin anlamadığı dilde sohbet etmeyi  bir gelenek haline getirirler. Garfias Meksika'ya doğru yola çıkmak zorunda kalınca, karşılıklı son bir kez daha içerler ve ağlayarak birbirlerini kucaklarlar. Üzüntüleri sonsuzdur.

                "Pedro" diye sordum şaire, "sana neler anlatırdı o adam acaba?"

              "Hiç bir zaman  bir kelimesini bile anlamamıştım Pablo! Fakat onu dinlediğim zaman sanki her şeyi anlıyormuş gibi bir duygu vardı içimde. Ben konuştuğum zaman da onun beni anladığına emindim."  

                                                     

                                                                                 PABLO NERUDA                                      

                                                   Ne diyor Sait Faik: "Bir insanı sevmekle başlar her şey."                                                        

                                                                                     Merhaba!

BARIŞ GÜVERCİNİ

            

          Ressam bu resmi 1949 yılında, üyesi olduğu Komünist Partisi'nin siparişi üzerine yapmıştır ve o günden bugüne barışın simgesi olarak kullanılmaktadır.Paloma İspanyolca "güvercin" demektir ve ressamın aynı yıl doğan kızına , Paris'te 'Uluslararası Barış Konferansı' için çizdiği sembolün anısına verdiği isimdir.
                                 
                                                                                       
                      GUERNİCA                                                                             
          
                                                                                          
       Guernica, İspanya'nın güneyinde, Bask bölgesinde bir şehir. Franco bombardımanı altındaki görüntüyü resmetmiş ünlü ressam.    
       Picasso, resmi gören Nazi subayının "bu resmi siz mi yaptınız?" sorusuna,"hayır bayım, siz yaptınız!" cevabını vermiştir.   




       

                                     

PABLO PİCASSO 

        

                                                                                        Merhaba!