BİR AĞAÇ GİBİ

Fotoğraf: ALİ İHSAN ÖZTÜRK

bedenimle, köklere yakınım

en uzun dallara dokunurum düşüncelerimle,

güneşe yükselirim

yeşil gökkubbeyi kucaklarım

halkalarında yılları kaydeder ağaçlar

ılık-soğuk, kuru-ıslak

ve ben duyguları bir kâğıda kaydederim

keder-sevinç, aşk-yalnızlık

birbirimizi seviyoruz

sık sık kucaklarım gövdesini

belki dokunuşumu hatırlayacak

hatıralarla hışırdayacak.

ALICJA MARIA KUBERSKA

(Çeviren: YELİZ ALTUNEL)

 ... Çok değil parçalanmış atomun en küçük parçası kadar kendilerine güvensinler, küçüktür ama her "şey"dir; salisen, boş durmasınlar, roman, hikâye, ille de şiir okusunlar; saniyen, her dize bir hayattır, hayat ise zamanın bir evresinde mavi siyah bir karanlığa yani hiçliğe atlayana kadar korunması gereken değerimizdir. Yıldızların arasında bir yıldız olana kadar o hayatı iyi yaşamak gerekir. İyi yaşamın ölçüsü herkese göre değişebilir, ama ortak ölçütler de var; boyun eğmemek mesela. Bu da ancak Melih Cevdet'in "Rahatı Kaçan Ağaç"ı gibi aşkı öğrenmekle mümkün olur. (GÜRAY ÖZ - BirGün Gazetesi)

Tanıdığım bir ağaç var

Etlik Bağları'na yakın

Saadetin adını bile duymamış

Tanrının işine bakın

Geceyi gündüzü biliyor

Dört mevsimi, rüzgarı, karı

Ay ışığına bayılıyor

Ama kötülemiyor karanlığı

Ona bir kitap vereceğim

Rahatını kaçırmak için

Bir öğrenegörsün aşkı

Ağacı o vakit seyredin.

MELİH CEVDET ANDAY

Merhaba!