ÖZGÜRLÜK YOLU

MELİH CEVDET ANDAY

(Fotoğraf: ARA GÜLER)

   Melih Cevdet Anday anlatıyor:

  "Sartre'ın bir sözü vardır, onu size hatırlatayım. Der ki; 'Her sanat eseri bir mitosa varmalıdır. Yahut bir mitostan çıkmalıdır.' O uzun şiirimde önemli olan taraf da şuydu benim için; Odysseus'a Kirke diyor ki, şu yoldan gideceksin memleketine. Şöyle gideceksin, böyle gideceksin, yani yol gösteriyor. Fakat diyor ki, 'Bir yere geleceksin, iki yol çıkacak karşına. Orada artık sen seçeceksin.' Bu söz beni çok kurcalamıştır."

   Masada duran kitaplardan birinin sayfalarını karıştırdı. "Şurayı okumanı istiyorum."

   Kitabı aldım, okumaya başladım.

   "İyi dinle söyleyeceklerimi

   Her şeyi olduğu gibi anlatacağım sana

   Ki yeni uğursuzluklar yüzünden

   Denizler ortasında kalma bir daha

   Önce sirenlere rast geleceksiniz

   Koruyun onlardan kendinizi

   Yabansı ezgilerle büyüleneceksin

   Ordan çarçabuk uzaklaşmalı ki

   Büsbütün yok olmasın İthaca

   Sirenleri aştıkça kürekçilerin

   İki yol çıkacak karşına birden

   Acaba bunlardan hangisi?

   Artık onu orada sen bileceksin"

   Dinledikten sonra kısa bir süre bekledi, "Şöyle ki," dedi, "ben bunu Ankara'da başlamıştım düşünmeye, İstanbul'a gelirken. Bu mitostan ne çıkarılır? Kişisel karar. Sen seçeceksin doğru yolu diyor ya, doğru yolu bulmak insana özgürlük getirir... (AYHAN BOZKURT - Söz Simyacıları)

Özgürlük, sorumluluk demektir. Birçok kişinin özgür olmaya cüret edemeyişinin nedeni de budur.

GEORGE BERNARD SHAW

NİHAT BEHRAM

   Doğadan örnek vereyim: Hiçbir hayvan yuvadaki yavrusuna zehirli yem taşımaz. Ben yavrumun biberonuna tek damla kirli süt koymadım. İnanmadığım ve kirli olan tek sözcük yüreğimden/beynimden kalemime düşmedi. Yazdıklarımın geliriyle o biberonu dolduramadığımda, anlımın teriyle yan işler yaptım. Bu yaşımda hâlâ da öyle. 'Babandan miras kalmadı' sözün doğru değil! Babamdan mal/mülk değil ama onur/dürüstlük/yurt ve insan sevgisi; suya, toprağa, havaya, arıya, çekirdeğe, dala, başağa saygı/tutku gibi dünya parasıyla ölçülemeyecek paha biçilmez miras kaldı. Bu konuda, "Miras" adında bir romanım bile var. "Dikili ağacın yok" sözün de doğru değil! Evren Cuntasınca T.C vatandaşlığından çıkarıldığımda, bir zarf geldi yurdumdan, açtım baktım, ağladım, açtım baktım ağladım... Bir fotoğraf var içinde, Toroslar'ın Akdeniz'e bakan yüzünde, bir fidan, bir yanında Ahmed Arif oturuyor, bir yanında Metin Demirtaş. Fotoğrafın arkasında "Seni kimseler bu yurttan sökemez, şair amcaları sürgünde doğan kızın için ve onun adıyla Mavi adlı bu fidanı dikti" yazıyor. Açtım baktım ağladım, açtım baktım ağladım. 'Dikili ağaç' ne, yurdumda benim ormanım var, kökleri kalbimde! (Söyleşi: CANSU FIRINCI - soL Haber)

Kuşağım, acılı kuşağım

Acılarla sevinçleri böyle yoğun yaşamak

Kimselere nasip olmadı.

Bize düştü tarih ırmağının önünü açmak

Gülsün diye geleceğin çocukları.

 AHMET ERHAN

İŞÇİ VE EMEKÇİNİN BAYRAMI KUTLU OLSUN!