KUZGUN ACAR
(Kuşlar)
Kuşlarla kuşlar
Sonunda ben de babamın yaşına vardım.
Şimdi, onun, niçin insanlardan çok kuşlarla ilgilendiğini anlar gibiyim. Ne var ki benim ne kapanım var, ne de öksem; ne ağım var; ne de kafesim. Ne de kuşlarla ilgili bilgim, gözlemim, deneyimim. Bu bahar günlerinde, her sabah, gün doğarken, bahçedeki çama tüneyen bir kuş ötüyor. Ama ben, onun bir ispinoz mu, florya mı, iskete mi, saka mı, yoksa bülbül mü olduğunu bilmiyorum. Bana babamdan miras yalnızca adlar kaldı. Ne kanat, ne tüy, ne de kuş sesi.
İnsan olana bu kadarı da yeter, diyeceksin.
Doğru. Eğer geçim derdi olmasaydı.
FERİT EDGÜ
(Adlar)
Ağaç anlatabilir kendini yağmura,
hiç değilse fısıldayabilir - bunu biliyorum.
Kuş nasıl tarif edecek; konsa yeryüzünde av,
uçsa bir ömür boynunda vebal.
Kuş ölür, sen uçuşu hatırla.
FÜRUĞ FERRUHZAD
Merhaba!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder