UNUTMA

   13 Mayıs 2014  tarihinde Soma'daki maden katliamında şehit olan madencilerin aileleri adına yapılan açıklamada, hayatını kaybeden 301 canın unutturulmak istendiği belirtilerek şu ifadelere yer verildi:

   "Unutmamızı istediler. 'Para verelim, ev dağıtacağız' dediler, 'gerekenler yapılıyor siz evinizde oturun ve artık unutun' dediler. Ama biz unutmadık ve unutmayacağız. Onların anıları, resimleri, çocukları, eşyaları, baretleri gözümüzün önündeyken nasıl unuturuz. Unutmak onları bir kez daha öldürmek olmaz mı?

   Bizim evlatlarımız bir kazayla, doğal bir felaketle ölmediler. Onlar bir iş cinayetinde katledildiler. Ülkenin enerji politikalarının, insana değer vermeyen maden işletmeciliğinin, emekçiyi yok sayan politikacıların, rödovans, taşeron, dayıbaşılık gibi ilkel çalıştırma biçimlerinin, denetimsiz hadi-hadi sisteminin, acımasız kar isteğinin, üç kuruşluk maskeyi, beş kuruşluk yaşam odasını esirgeyen zihniyetin, baştan savma müfettiş raporlarının, özelleştirme çılgınlığının, ucuz kömürle oy avcılığı yapma telaşının, patronla danışıklı sendikacılık yapmanın, bunların hepsinin birlikte hazırladığı bir katliamın kurbanı oldu bizim canlarımız."

   "Halkın yaşamıyla ilgili sorunları çözerken bireysel isteklerden, kavramlardan ve liderlerin hesaplarından daha güçlü bir şey vardır: Kitlelerin ihtiyaçları ve istekleri."

(Sosyalist Bulgaristan'ın kurucusu ve ilk başbakanı)

Kapitalist ekonomi sistemi: 

Üretimde temel amaç "kâr" etmektir. Mallar "satın alma gücüne sahip olanlar" için üretilir.

Sosyalist ekonomi sistemi: 

Üretimde temel amaç "toplum üyelerinin ihtiyaçlarının" karşılanmasıdır.

   28 Ekim 2014 tarihinde Karaman'ın Ermenek ilçesindeki maden ocağında meydana gelen kazada mahsur kalan hemşehrileri için Durmuş Ali Kestirici'nin yazdığı şiir:

"Bahri kardaş sen madenden gelmedin

Yavruların hepsi ağlar görmedin

Allı gelin hastalandı bilmedin

Bırakıp da şu kömürü gelmedin

Ali canım lanet olsun bu kömür

Madenin altında tükendi ömür

Sensiz soframızda yemek mi yenir

 Böylesi acıya bilmem ne denir

Gayrı görmem kısa boylu Kerim'i

Kim doldurur evde senin yerini

Kalleş kömür bastı senin tenini

Teselli eden yok nazlı gülünü

Hüsnü ev yapardın çatısı duru

Her taraf perişan borcumuz dolu

Sensiz gidemem ki bu yalnız yolu

Ben acı çekerim bir ömür boyu

Madende mi yattın benim Osman'ım

Seni gönderdiğime çok pişmanım

Ne yapar iki kız gencecik hanım

Maden yıkılmış dediler dondu al kanım

Daha tomurcukdun İsa Gözbaşı

Nasıl dursun ana baba gözyaşı

Ardında yoğudu tek bir kardaşı

Kalleş kömür yedi on sekiz başı"

yüz karası değil, kömür karası

böyle kazanılır ekmek parası

ORHAN VELİ KANIK

Merhaba!